Sivas'ın Yıldızeli ilçesi Kümbet köyünde yaşayan Şerife Zor (40), gözleri görmeyen eşine 23 yıldır adeta göz oldu.

Yıldızeli ilçesine 20 kilometre uzaklıkta bulunan Kümbet köyünde yaşayan Hasan Zor (65), 3 yaşındayken evlerinin çatısından düşmesi sonucu kör oldu. Ailesi maddi imkansızlıklarından dolayı Zor'u tedavi ettiremedi. Tedavi olamayan Zor, hayatının kalan kısmını görme engelli olarak geçirmek zorunda kaldı. Zor, 23 yıl önce Şerife Zor ile evlendi. Şerife Zor, gözleri görmeyen eşine hayatını adadı. Şerife Zor, gözleri göremeyen eşine adeta göz oldu. Köyde yaşayan Hasan Zor, zamanın büyük çoğunluğunu ise köy çıkışında bulunan çeşmenin yanına gidip su sesini dinleyerek geçiriyor. Öte yandan, görmemesine rağmen nacak ile odun kırması ise dikkat çekiyor. Maddi imkansızlıklar içerisindeki çift, yetkililerden yol gösteren baston ile evinin ihtiyaçlarının karşılanmasını istedi.

"Eşim olmazsa ben hayatta yaşayamam"

Hasan Zor, eşim olmazsa hayatını devam ettiremeyeceğini ifade edip, "3 yaşından beri görmüyorum. Damdan tepemin üstüne düşmüşüm. Düşünce gözlerim akmış. O zaman yol yok para yok. Yoksulluk var. Hastaneye götürememişler. Gözlerim böyle akmış. Hayat tabi ne kadar şükretsem de zorluk var. Örneğin bir araca binsem kapısı açıldı mı açılmadı mı kapısı sağda mı solda mı bilemiyorsun. Eşim olmazsa ben hayatta yaşayamam ki. Beni götürüyor getiriyor. Ayakkabımı, elbisemi giydiriyor. Elimi ayağımı yıkıyor. Eşim olmazsa benim hayat gitti. İş yapamam. Eşim odunu alıp yanıma getiriyor. Bende alıp kesiyorum. İdare ediyoruz. Yazın ağaca çıkıyorum. Traktörün aküsünü takıp çıkarıyorum. Ben bir saat istiyorum bir de yol gösteren baston" şeklinde konuştu.

Eşinin gözü kulağı oldu

23 yıldır eşine göz olan Şerife Zor ise eşinin gözü kulağı olduğunu ifade ederek, "Eşimin gözü görmüyor ama öyle idare ediyoruz. En çok ben yardımcı oluyorum. Onun gözü kulağı oluyorum" dedi.