Sivas'ta yaşayan Azize Kara, ailesinin aldığı kredinin borcunu ördüğü ürünleri satarak ödemeye çalışıyor. Azize Kara (60), eşi olmasına rağmen ailenin yükünü tek başına çektiğini belirterek, kadınların kendi kendine ayakta durmayı öğrenmesi gerektiğinin altını çiziyor.

Bulgar göçmeni olan Azize Kara'nın Sivas'taki hikâyesi 1990 yılında başlamış. Bir yıl sonra Köy Hizmetlerine işçi olarak girdikten sonra 16 yıl çalışıp emekli olmuş. 4 çocuğundan ikisi vefat etmiş. Çocukları da yeni iş bulabilmiş. Aldığı krediyi ödemek için maaşı yetmeyince önce dantel örüp satmayı denemiş.

Önceleri dantel örüp sattığını ancak fazla kazanamadığını anlatan Azize Kara, "Emeğimin karşılığını alamadım. Çok meşakkatli bir işti, ucuza satmakta içimden gelmiyordu. İnsanlar da pahalı buluyordu. En sonunda yelek, bebek şapkası ve patik örüp satmaya başladım. Hem örüyorum hem dikiyorum hem de satıyorum." dedi.

Emekli maaşının krediye gittiğini aktaran Kara, "Tüm yük bende. Alan oluyor, yelek sattım, şapka bugün. Çok şükür, aç kalmayınca kimsenin kapısına gitmeyince şükrediyorum. Haftada iki kez satış yapıyorum. Diğer günler ise satmak için yelek ve şapka örüyorum." şeklinde konuştu.

Kimseye muhtaç olmadan ekmeğini kazanmaya çalıştığını kaydeden Kara, "Yeniden bir işe başvurmadım, gitsen de "ne isteyecek acaba" diye bakıyorlar, onun için tedirgin oldum. Dışarıdan gelme olduğumuz için hor gözle bakıyor insanlar." sözlerini kullandı.

8 Mart Dünya Kadınlar Günü ile ilgili de düşüncelerini söyleyen Kara, kadınların kendi kendine ayakta durmayı öğrenmesi gerektiğinin altını çizdi. Azize Kara, sözlerini tamamladı: "Erkeklerden yana şansım olmadı, ailenin yükünü tek başıma çekiyorum. Erkek dedim mi sinirlerim ayağa kalkıyor."Cihan