İzmir'de hastalara aile şefkati veren Tepecik Palyatif Bakım Merkezi'nde tedavi gören Yasin Ergül, sazıyla ağır hastalara müzik ziyafeti veriyor. Ergül'ü keyifle dinleyen hastalar da sessizliği temsilen "sus işareti yapan hemşire" fotoğrafının artık yıkıldığını söylüyor.
İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Palyatif Bakım Merkezi hastalara kendilerini evlerinde gibi hissetmeleri için her türlü imkanı tanıyor. Kanser gibi kronik ağrıları bulunan ağır hastalar doktor ve sağlık personelleri iyileştirmek için çalışırken, hastaların psikolojik yönden desteklenmesi de gözetilerek istekleri kırılmıyor. Palyatif Bakım Merkezi'nde tedavi gören ve yürüyemezken rehabilitasyona cevap veren Yasin Ergül, gördüğü tedavi sonrası kendine geldi ve sazıyla hem kendine hem de hastalara merhem oldu. Hastalara manevi destek veren ve çaldığı şarkılarla acılarına moral olan Ergül, böylece hastanelerde sessizliği temsilen klasikleşmiş sus işareti yapan hemşire simgesini de yıktı.
"SAZ ÇALMAK BİZE MORAL VERİYOR"
Hastalara müzik ziyafeti çeken ve şarkı isteklerini de kırmayan Ergül, "Burada ben de dahil olmak hastaların bir moral bozukluğu oluyor. Çekilen ağrılardan, yapılan tedavilerden dolayı dışarı çıkamıyoruz ve saz çalmak bize moral veriyor. Bu konuda bana gösterilen fırsattan dolayı doktorlarımıza teşekkür ediyorum. İstekler de geliyor bir Neşet Ertaş'tan, bir Aşık Veysel'den istiyorlar. Elimden geldiğinde iki kelime dahi olsa istek parçaları da söylüyorum" dedi.
"SUS İŞARETİ YAPAN HEMŞİRE ARTIK YOK"
Yasin Ergül ile aynı odada tedavi gören ve Yasin Ergül ile yan yana yattığı için hastaların en şanlısı olduğunu söyleyen Ahmet Yavuz da "Yan tarafta Yasin amcamız var. Bağlamasız, şarkısız bırakmıyor bizi. Akşam olsun gündüz olsun canı sıkıldı mı alıyor eline çalıyor. Gerçekten doktorlarımız olsun hemşirelerimiz olsun ki temizlik personeline kadar hepsi özenle çalışıyor. Ben aylardır buradayım ve burası çok hoşuma gidiyor Normalde her hastanede hemşirelerin bir parmak işareti vardır, meşhurdur, "sessiz olun" diye. Ama şu anda o artık yok çünkü herkes aile gibi" diye konuştu.
"ANNEM KANSER, ŞARKILARLA MORAL BULUYORUZ"
Annesinin kanser tedavisi gördüğünün belirten ve Yasin Ergül'ün çaldığı şarkılarla moral bulduğunu ifade eden Burçin Sözer de annesi uyuduğu zamanlar Yasin Ergül'ün yanına gidip şarkı dinliyor. Yasin Ergül ile moral bulduklarını dile getiren Sözer, şunları söyledi: "Annemin rahatsızlığından dolayı buradayız, kanser hastası annem. Burada Yasin amcanın şarkı söylemesi, saz çalması bizim için de iyi oluyor. Moral buluyoruz, mutlu oluyoruz. Sonuçta hepimizin hastaları ve hastalıkları var. Salonda çay yapıyoruz hep birlikte, amca da bize saz çalıyor. Bazı arkadaşlarımız söylüyor, dinliyoruz. Annem genelde uyuyor yanına götüremiyoruz ama salonda çalınınca o da duyuyor."
"HAYATA DÖNME BELİRTİLERİNİ SAZLA GÖSTERDİ"
Hastanın, geçirdiği bel fıtığı ameliyatından sonra beyin cerrahisi servisinden yürüyemez haldeyken kendilerine nakledildiğini belirten Doktor Yasemin Kılıç Öztürk, "Rehabilitasyon tedavisine gayet güzel cevap verdi. Destek tedavileri bittikten sonra hastamız hayata dönme belirtilerini bu kez saz çalarak gösterdi. Sosyal hayatta saz çaldığını, serviste bir rahatsızlık olmazsa saz çalmak istediğini söyledi. Biz de memnuniyetle kabul ettik. Çünkü hastaların gerçek sosyal hayattaki hayatlarını buraya da yansıtabilmeleri, diğer hastalarla kendi evlerinde gibi iletişime geçebilmeleri, çeşitli etkinliklerle moral bulabilmeleri bizim ana amaçlarımızdan birisi" diye konuştu.
"BİR AİLE ORTAMINDA TEDAVİ ETMEYE ÇALIŞIYORUZ"
Hastaları özellikle evinde hissettirmek için çabaladıklarını anlatan Kılıç, şöyle devam etti: "Genellikle ağır hastalarla uğraştığımız için bu hastalarda uzun süreli hastaneye yatış durumu sıkça oluyor. Hastaların da moral ve motivasyonu yüksek tutabilecek, kendilerini iyi hissettirebilecek etkinlikler ve sosyal düzen gerekiyor. Palyatif bakımlarda hastaları evinde hissettirme çabamız artık oturmaya başladı. Hastalarımız burada kendilerini iyi hissediyorlar, hasta yakınlarımız moral buluyorlar. Bu etkinlikler sırasında birbirleriyle sohbet edip, dertlerini paylaşıyorlar. Bu bizim için daha mutlu daha motivasyonu yüksek bir sürece yol açıyor. Zaman zaman sağlık personeli arkadaşlarımız da onlara eşlik ederek bir aile ortamında tedavilerimizi sürdürmeye çalışıyoruz."
