30 Mart'ta yapılacak yerel seçimin en kritik sembolü olan İstanbul, büyükşehir belediye başkanlığının yanı sıra ilçeleri ile de güç mücadelesinin merkezi. İstanbul'daki bazı ilçeler nüfus ve ekonomik potansiyel açısından Anadolu'daki büyükşehir belediyeleri ile yarışıyor. Hatta ekonomik rant açısından çok daha avantajlı durumdalar. O yüzden de İstanbul'da büyükşehir belediye başkanlığının yanı sıra ilçe belediyelerinde de kıran kırana bir mücadele yaşanacak.
Yasaya göre 750 bin nüfuslu şehirler büyükşehir belediyesi statüsüne alınabiliyor. Buna ilçe nüfusları da dahil. Geçtiğimiz yıl 14 ilin daha bu statüye alınmasıyla büyükşehir sayısı 30'a ulaştı. 2012'de yapılan adrese dayalı nüfus sayımına göre 75 milyon 627 bin kişi olan Türkiye nüfusunun 13 milyon 854 bini İstanbul'da yaşıyor. Türkiye nüfusunun beşte birini barındıran İstanbul'un 39 ilçesinden her biri şehir büyüklüğünde. Hatta bazı ilçeler pek çok şehrin nüfusunu katlıyor.
Büyükşehirlerin bazılarının kent merkezindeki nüfusundan fazla olan ilçeler bile var. Örneğin büyükşehir olan Erzurum'un merkez nüfusu 395 bin iken İstanbul'un ilçelerinden Bağcılar 749 bin, Küçükçekmece 721 bin, Ümraniye 645 bin, Pendik 625 bin, Bahçelievler 600 bin nüfusa sahip. Bu ilçelerin nüfusları Türkiye'deki şehirlerin yüzde 75'inden fazla. Çünkü 59 ilimizin şehir merkezi nüfusu 600 binin altında. İstanbul'da nüfusu 100 binin altında olan sadece üç ilçesi var; onlar da Adalar, Çatalca ve Şile. Türkiye genelinde kent nüfusu 100 binin altında olan 6 il bulunuyor.
Kartal, Maltepe, Esenler, Üsküdar, Esenyurt, Fatih, Gaziosmanpaşa, Kağıthane ve Sultangazi 400 binin üzerinde nüfusa sahip olan ilçeler. Oy deposu olan İstanbul ilçeleri Türkiye'deki seçimlerin kaderini de belirleyebilecek nitelikte. Bu ilçeler Çanakkale, Edirne, Erzincan gibi onlarca ilin nüfusundan daha fazla nüfusa sahip. Hatta bazı illerin nüfusunun birkaç katı büyüklüğünde. Mesela İstanbul'un en kalabalık ilçesi olan Bağcılar 75 bin nüfusa sahip Bayburt'un tam 10 katı.
