Amasya'nın Suluova ilçesinde 57 yıl önce açtığı dükkanında mum ışığıyla iş yetiştirmeye çalışan ayakkabı ustası Bekir Aynacı, işlerin azalmasına rağmen mesleğinden vazgeçmiyor.

Amasya'nın Suluova ilçesinde 57 yıl önce açtığı dükkanında ayakkabıcılık mesleğini icra eden Bekir Aynacı, ayakkabıcılığın gözden düştüğünü ve gençlerin artık başka meslekleri tercih ettiğini kaydetti. Aynacı, "Artık yanımızda çalışacak çırak dahi bulamıyoruz. Bu mesleğe heves eden kimse kalmadı. Dericilik, semercilik, kalaycılık gibi mesleklerin ardından ayakkabıcılık mesleği de kaybolup gidecek" dedi.

Küçük yaşlarda dedesi ve babasından öğrendiği ayakkabıcılık mesleğini Suluova Ladik Yolu Hacı Mustafa Caddesi'ndeki dükkanında tek başına sürdüren 66 yaşındaki Bekir Aynacı, mesleğini çok sevdiğini ancak iyi bir çırak bulamazsa mesleğine son vereceğini söyledi.

57 yılda mesleğini severek yaptığını vurgulayan ayakkabı tamircisi Bekir Aynacı, "Malzeme getir götür yaparak dedemin ve babamın yanında bu işi öğrendim. Eskiden işlerimiz çok ağırdı, hep el işçiliği yapıyorduk, şimdiki gibi makineler yoktu. Artık her şey çok kolay ama mesleğimden hiç bıkmadım. Aşık olduğum mesleğimi bu zamana kadar getirdim" ifadesini kullandı.

"Ayakkabıları hep elde yapardık"

Bekir Aynacı, "Sabah başlardık, gece 12'ye kadar çalışırdık. Ramazanda sahura kadar çalışırdık, dükkanı kapatır, eve giderdik. Gençliğin verdiği güç olsa gerek, şu anda aynı işi yapamam. O zamanlar 4 saat istirahatle çalışırdım. O zamanlar ayakkabılar hep elde yapılırdı, makine yoktu. İş yetiştirmek için gaz lambası ve mumlarla çalışırdık. Ayakkabıların altlarına sağlam malzemeler çakardık. Şimdilerde araçlarla her yere gidiliyor, ayakkabılar çok eskimiyor" dedi.

"Bu işle mutlu oluyorum"

Bekir Aynacı, "Bu mesleğe her zaman ihtiyaç var, eskisi kadar olmayabilir ama işini bildikten sonra bazı ek işler yapılabilir. Ayakkabı sökülüyor, Ayakkabı genişletme oluyor, fermuar dikme işleri oluyor. Bu, ölmez bir zanaat. Burada dükkanı açıyorum, gelen giden arkadaşlar oluyor, sohbet ediyoruz, vakit geçiyor. Bu işi yaptıkça günlerim iyi geçiyor."

Kendi çocuklarına da mesleği öğrettiğini, çocukların başka meslekler seçtiklerini söyleyen Bekir Aynacı, şunları dile getirdi:

"En büyük üzüntüm bir çırak yetiştirememek. Gençler bu işi yapmak istemiyor, çırak bulamıyorum. İstiyorum ki sanatımı birine öğreteyim, o devam ettirsin. Şimdi gençler iş öğrenmeye bakmıyor, sadece parayı düşünüyor. Sadece ben değil bütün sanatkarlar çırak bulmakta zorlanıyor. Nasıl bu mesleği dedem, babam bana öğrettiyse ben de başka birine öğretip devam ettirmek istedim. Şimdi gençler isteksiz, aileler de çocuklarının bu tarz meslekler yapmasını istemiyor." Diye konuştu.