Sizi hiç tanımayan birine kendinizi nasıl anlatırsınız?

Kendimi anlatmayı pek beceremem. Ama genelde gülümserim.

Neden?

Çünkü çevremin ayna gibi bana yansıdığını düşünüyorum. Ben gülümsediğimde karşımdaki tebessüm ederse ben de kendimi iyi hissediyorum.

Peki hikâyeniz nerede başlıyor?

Aydın Sökeliyim. Sıcak bir ailem var. Her zaman destekçim olup, seçtiğim meslekte beni yalnız bırakmadılar.

Aslında 16 yaşında katıldığınız bir güzellik yarışması sizin dönüm noktanız olmuş...

Ailemin ısrarlarıyla katıldığım, amatör bir güzellik yarışmasıydı. O dönem 16 yaşındaydım. Yarışmada ilk üçe giremedim ama ‘Ankara’nın yüzü’ unvanını aldım. Bu unvan, geleceğime yön vermem konusunda bana vesile oldu. Bu arada, modelliğin çok zor olduğunu da orada anladım.

Peki oyunculuk nereden esti?

Düşündüğüm bir meslek değildi. O zamanlar, iç mimar olmak istiyordum. Yarışmadan kısa bir süre sonra; Ankara’da çekimleri gerçekleşen Behzat Ç. dizisinin yapımcıları benimle iletişime geçip, ‘Rüya’ karakterini canlandırmamı istediler. Bu fırsatı değerlendirmek istedim. Böylece oyunculuk serüvenim başlamış oldu.

Her güzel olan oyuncu olabilir mi?

Güzellik ve oyunculuk iki farklı konu. Oyuncunun malzemelerinden biri fiziksel özellikleri olduğundan; güzellik oynadığınız karaktere göre avantaj veya dezavantaj olabilir.

Televizyonda daha seyirlik bir algı var haliyle. Ben fiziksel özelliklerden ziyade bilgi, yetenek ve tecrübenin daha ön planda olduğu görüşündeyim.

Canlandırdığınız Selin pek bir şey takmayan bir karakter... Sizin hayatta nelerle derdiniz var?

Her zaman benimkinden daha büyük dertlerin olabileceğini düşünüp, pozitif enerjiyle onları dert olmaktan çıkarıyorum. Herkes kadar hayat gailem var haliyle. Selin’e gelirsek, o yaşını yaşayan, mantıklı, kendi ayakları üstünde durabilecek bir genç kız.

Ailesi çok zengin olmasına rağmen oldukça mütevazı. Çevresindeki insanlarla iyi geçinmeye çalışıyor, kimseye tepeden bakmıyor. Sosyal medyayla da arası hepimizin olduğu gibi çok iyi.
 

Sosyal medya canavarlarından mısınız?

Herkes kadar kullanıyor ve önemli olduğunu düşünüyorum. Farkında olmadan bağımlılık yarattığını da inkâr edemem. Her şey gibi abartılmadığı sürece, faydalı olabilecek bir iletişim şekli.