Tedavi gördüğü hastanede yaşamını yitiren Seyfi Doğanay için Maltepe Cemevi’nde cenaze töreni düzenlendi.
Törene; Maltepe Belediye Başkanı Ali Kılıç, sanatçı Aydın Aydın ile yakınları ve vatandaşlar katıldı. Cenazede sanatçının ablası olduğu öğrenilen bir kişi tabuta sarılarak öptü. Sanat camiasının pek ilgi göstermediği cenazeye Orhan Gencebay, Ferdi Tayfur’un çelenk gönderdiği görüldü. Ayrıca, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu da çelenk gönderdi.
Cenaze törenin ardından sanatçı için helallik istendi ve dualar edildi. Doğanay’ın naaşı toprağa verilmek üzere Kurtköy Mezarlığı’na götürüldü.
SEYFİ DOĞANAY KİMDİR?
İşte kendi ağzından Seyfi Doğanay'ın hayatı: "1964 yılının 4 Haziran günü, İçel'in Tarsus ilçesinde dünyaya geldim. 5 kardeşin en büyüğü ve İkizler burcundan olup 11 yıllık evli ve bir kız çocuğu babasıyım. Altı yaşında okul hayatıma ve aynı zamanda da meslek hayatıma (berber çırağı) başladım.
Çok zor ve yorucu geçen 11 yılın sonunda liseyi bitirdigimde halen berberliğim devam ediyordu ve ailem son iki yıl Almanya'daydı. 1981 yılında Almanya'ya ailemin yanına gittiğimde henüz 17 yaşında kendisini nelerin beklediğini bilmeyen bir gençtim.
Ama şaşkınlığım uzun sürmedi, mücadeleye alışmış biri olarak kısa zamanda Almanca'yı öğrenip meslek eğitimime başladim ve aynı dönemlerde de çocukluğumdan beri içimde olan müzik hayatım başladı.
Mesleğimi elime aldığımda (soğuk demir ve kaynak işleri) müzikte de iyi bir yol kat etmiştim. Çok çabuk kadrolu iş bulmuştum.
17 yıl boyunca hem fabrikada çalıştım hem de müzikten hiç geri kalmadım. 1987 yılında İstanbul'da 'Aylarla Selam' isimli bir kaset yaptım ama maddi imkansızlıktan dolayı kasetim hiç bir zaman lanse edilmedi.
Sayısız mekanda ve sayısız düğünde müzik yaptim ama en güzeli sayısını hatırlayamayacağım kadar sanatçi büyüklerimle turnelere katılıp sahneleri paylaşıp çoğu kez de onlara eşlik ettim.
Almanya'nın dört bir yanında, Hollanda, Avusturya, İsviçre ve Kıbrıs'ta müzik yaptım. Cengiz Kurtoğlu, Arif Susam, Coşkun Sabah, Nejat Alp, Nuray Hafiftaş, Pınar Dilşeker, Arif Sağ, Yunus Bülbül, Soner Arıca ve daha birçok sanatçı büyüklerim, hepsini saygıyla anıyorum.
Birçok müzik grubum ve müzisyen dostlarımla güzel anılarım oldu. Ama bütün bunlar çok güzel olsa da hep bir eksiklik vardi. Ümit yeniden Türkiye'de yıl 2004, nihayet tekrar vatanımdayım. Zaten hiçbir zaman ısınamadığım Almanya'dan döndüm.
